H λέξη στρες δυστυχώς έχει μπει πια στην ζωή του κάθε ανθρώπου. Όλοι μας, στην καθημερινότητα μας, ανεξαρτήτου ηλικίας την χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε το αποτέλεσμα που έχει επάνω μας μια δύσκολη μέρα ή μια δυσάρεστη κατάσταση ή κάποια δυσκολία γενικά . Σε πολλούς ανθρώπους το στρες μπορεί να έχει δυσάρεστες και ενοχλητικές καταστάσεις όπως: πονοκέφαλος, στομαχικές διαταραχές, δερματικά προβλήματα (έρπητας), κ.λ.π. Επειδή η κύρια αιτία του στρες στον άνθρωπο είναι κυρίως ψυχολογική, θεωρήθηκε «λανθασμένα» από πολλούς ιδιοκτήτες, πως στον σκύλο, ο ψυχολογικός παράγοντας είναι υποβαθμισμένος, και ότι το στρες έχει αμελητέες επιπτώσεις ή δεν υφίσταται . Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική!
Έρευνες έδειξαν πως όχι μόνο στον σκύλο, αλλά σχεδόν όλα τα ζωικά είδη (π.χ. πρόβατα, χοίρος, πτηνά) το στρες όχι μόνο υφίσταται, αλλά μπορεί και να προκαλέσει και σοβαρές διαταραχές στην υγεία τους!!!!

Ειδικές στρεσογόνες καταστάσεις για το σκύλο μας:
Θα δούμε παρακάτω μερικές συνήθεις στρεσογόνες καταστάσεις, στις οποίες όμως οι ιδιοκτήτες πολλές φορές δεν δίνουν σημασία ή δεν κατανοούν ή παρερμηνεύουν τις επιπτώσεις τους.

1. Συνύπαρξη με άλλα ζώα: Αν υποθετικά ένας ιδιοκτήτης έχει, δύο σκύλους και αγοράσει κι έναν τρίτο, τότε η είσοδος του νέου σκύλου στο σπίτι μπορεί κάλλιστα να είναι ένας στρεσογόνος παράγοντας κυρίως για τον … «εισβολέα», αλλά και για τους «παλιούς». Μπορεί τα ζώα να εμφανίσουν: επιθετικότητα, ανορεξία ή αντίθετα υπερκατανάλωση τροφής, φοβίες, και διάρροιες, κ.λ.π. Η ζήλια μεταξύ των σκύλων και η αντιπαλότητα που μπορεί να δημιουργηθεί μεταξύ τους, για τη αγάπη και την προσοχή του ιδιοκτήτη τους, επίσης μπορεί να είναι μια ακόμα στρεσογόνα κατάσταση για τα σκυλιά.

2. Απομόνωση: Ζώα που φεύγουν από το περιβάλλον που έχουν συνηθίσει , όπου συμβίωναν αρμονικά είτε με άλλα ζώα ή ανθρώπους και τοποθετούνται κάπου μόνα τους, βιώνουν στρες. Για να αποκόψουμε ένα σκύλο από την “παρέα ” ή την “οικογένεια” του και να τον αναγκάσουμε για οποιαδήποτε λόγω να μένει μόνος του τότε αυτό το ζώο βιώνει μια έντονη στρεσογόνο κατάσταση.

3. Αδυναμία γενετήσιας συνεύρεσης: Αρσενικά μη στειρωμένα ζώα, τα οποία οσμίζονται θηλυκά σε οίστρο, αλλά δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά, εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης (ανορεξία, απάθεια, κ.λ.π.)

4. Κακή μεταχείριση από τον ιδιοκτήτη: Τέτοια συμπεριφορά συχνά συνδυάζεται με ξεπερασμένες, απαρχαιωμένες μη ορθές πρακτικές μεθόδους εκπαίδευσης. Η βία και η κακομεταχείριση, εκτός από την εκπαιδευτική αποτυχία, δημιουργούν στρες στον σκύλο, ακόμα και στο άκουσμα της φωνής το ιδιοκτήτη.

5. Αλλαγή ιδιοκτήτη: Η αλλαγή του ιδιοκτήτη, συνεπάγεται πάντα και αλλαγή περιβάλλοντος. Αυτή είναι μία ιδιαίτερη στρεσογόννος κατάσταση για ένα ενήλικα σκύλο, ο οποίος έχει εκπαιδευτή στους χειρισμούς του προηγούμενου ιδιοκτήτη. Οι σκύλοι αυτοί μπορεί να εμφανίσουν ανορεξία, διαταραχές συμπεριφοράς ακόμα και άρνηση συνεργασίας με τον καινούργιο ιδιοκτήτη.

Αγγελική Φράγκου